Thoughts and Philosophies
A visual interpretation


Machiel Roest (1960)

 

Als klein jongetje bracht ik m’n zaterdagen bij mijn grootvader door en waren we vaak in Pulchri Studio, waar mijn interesse voor kunst met de paplepel ingegoten werd, maar vooral waar het een soort van “droom wereld was waar ik me goed in voelde”. Het gaf me het gevoel van vrijheid; die vrijheid waar ik altijd op zoek naar ben en eindelijk denk gevonden te hebben in de filosofie en het schilderen.

Mijn grootvader Machiel (“Mac”)  Roest (1889 – 1973), was een graag geziene persoonlijkheid in de Haagsche Kunstwereld. (Erelid van Pulchri Studio) Zijn vele vrienden (Willem Hussem, Sierk Schröder, Jan van Heel, Co Westerik ……) hebben hem dichtbij de Haagsche Kunst van de jaren ’30-’60 gebracht. Hij heeft veel voor zijn vrienden betekend. Mijn ouders hebben deze kunst interesse ook en hebben het verder overgedragen.

Na het overlijden van mijn grootvader verminderde het Pulchri bezoek enigszins (ik ben wel in Pulchri Studio getrouwd).

Mijn middelbare schooltijd heeft in het licht gestaan van mijn ontdekking van de filosofie en het begrip massa hysterie (Wilhelm Reich). Dankzij “Het Sadistische Universum” van W.F. Hermans kwam ik in aanraking met Ludwig von Wittgenstein.

Na de Tractatus Logico Philosophicus aangeschaft te hebben (Als eerste vertaald door W.F. Hermans, Atheneum-Polak & van Gennep, Amsterdam 1975) werd mijn belangstelling voor filosofie nog meer gegrond.

Het sprak mij aan dat filosofische problemen begrensd werden door de taal en niet door het denken zelf. De Tractatus lezen in verschillende talen wil zeggen, dat er vier (Duits, Engels, Frans en Nederlands) versies voor me liggen, die de indruk van vier verschillende werken geven. De interpretaties van de verschillende vertalers gaven een in mijn ogen niet werkelijk beeld van wat Wittgenstein te zeggen had.

In hoeverre was Wittgenstein eigenlijk zelf overtuigd in 1922 van de waarheid van zijn eigen uitspraak : “met de publicatie van de Tractatus zijn alle problemen van de filosofie opgelost”. 

Eind jaren ’20 is hij teruggegaan naar Cambridge en begon hij zijn twijfels over zijn levenswerk te uiten.

In de tussentijd kwam ik in aanraking met o.a; Friedrich Nietzsche, Hannah Arendt, Martin Heidegger en Arthur Schopenhauer.

Langzaamaan werd dit denken een deel van mijn leven. Ik raakte erdoor “geobsedeerd” om in de maatschappij te zoeken naar invloeden van hun denken. Welke invloeden kon ik waarnemen in onze maatschappij? Indien ik geen invloeden kan waarnemen, heeft filosofie dan zin!

Na een korte studie economie ben ik in de financiële wereld beland.

Grote successen, grote tegenslagen en het me toch niet thuis voelen in die wereld waren de oorzaken, dat ik in zware depressies terecht kwam halverwege de jaren ’90.

In deze periode kwam het besef naar voren, dat het denken over, het leren van, het begrijpen van, het bestuderen van filosofen een gelimiteerde éénzijdige vorm van de filosofie is.

Het is niet, dat iemand die filosofie studeert een filosoof is. Het is niet, dat indien je letterlijk filosofische theorieën herhaalt, dat je denkt filosoof te zijn.

Filosoof ben je van nature of je bent geen filosoof.

In die periode ben ik begonnen met het tekenen van, wat de filosofie van Wittgenstein voor mij betekende. De behoefte kwam bij me op om de aforistische, genummerde en mathematisch aandoende stellingen te vertalen naar mijn getekende werkelijkheid. Hiermee wil ik mijn interpretatie van zijn filosofie (Tractatus) anders uitdrukken dan met woorden.

Voor mij is het gecreëerde visuele beeld van dat wat gezegd wordt een andere manier om de Tractatus te interpreteren.

In 2009 ben ik begonnen met het schilderen van de Tractatus.

De serie bestaat uit 65 schilderijen die stuk voor stuk betrekking hebben op één onderdeel van de Tractatus.

De schilderijen zijn op papier geschilderd, omdat filosofie op papier geschreven en doorgegeven wordt. De naden tussen de vellen papier tonen het duel van het leven aan. Niets is vloeiend, er is altijd een grens en deze keer niet de grens van de taal.

Deze schilderijen reeks heb ik 

 

Machiel ontmoet Ludwig von Wittgenstein

(1975 – 2018)

 

genoemd. Het is mijn bedoeling om op een gegeven moment mijn beleving van de Tractatus via deze 65 werken uit te geven in een boek.

Sinds 2015 heb ik ook Friedrich Nietzsche en Martin Heidegger ontmoet in mijn schilder wereld.